مــــن يكــــــ دخترمـــــ....
مرا دخـــــتر خانـــــوم می‌نامند... مضمـــــونی که جذابیـــــتش نفـــس‌گیـــر استـــــ…
دنــــیای دختـــــرانه من نه با شمـــع و عروســـک معنـــــا پیدا می‌کنــــد و نــــه با اشــــک و افســــون....
امـــا تمــــام این‌هــــا را هــــم در برمی‌گیرد…
منـــــ نــــه ضعیــــفم و نــــه ناتــــوان، چــــرا کــــه خداونـــــد مــــرا بدونــــ خشــــونت و زورِ بــــازو می‌پسنـــدد.
اشـــک ریختنــــ قـــــدرت من نیســــت، قدرتـــــ روح مــــن استــــ… اشــــــک نمی‌ریزمـــــ تــــا توجهــــی را بـــه خــــواستــــه‌ام جـــلب کنــــم، بــــا اشکــــم روحــــم را می‌شویــــم.
خــــــانه ي بی من ســــرد و ســــاکت استــــ، چــــرا کــــه شــور و هیجــــان زندگــــی بـــا صـــدای بلنــدحرف زدنــــ، و موسیــــقی گــــوش دادن، نیســــت… زندگــــی ترنــــم لالاییِ آرامــــش بخشـــی را مـــی‌طلبـــد کـــه خـــــدا در جادویــــ صـــــدای مــــن نهفــته استــــ...
مــــن تنــــها بــــا ازدواج کــــردن و مـــادر شـــدن نیســـت کــــه معنــــا می‌گیــــرم، مــــن به تنهایی معنا دارم، معنـــــای عمیقــــی در واژه دختـــــر بودنــــ اســـت...
اگـــر فرهنــــــگ غــــلط و کـــــوتاه نظــــری مــــــرا ضعیــــفه بــــخواند بــــاز هـــم قـــوی‌تر از قبل از پشت همین واژه ســــــربلند می‌کنـــــم و لبخنـــــد می‌زنــــــم…
چـــــرا کـــــه خـــــــــداوند مـــــــرا دختــــــــــر آفریـــــده استـــ و همیـــــن بـــــرای مـــــن کــــــــافی استـــــ…
نظرات شما عزیزان:
پرنیان 
ساعت17:10---26 خرداد 1393
عــــــــــ♥ــــــالــی.gif)
پاسخ: ممنون
