این شعر كاندیدای شعر برگزیده سال 2005 شده. توسط یك كودك آفریقایی نوشته شده و استدلال شگفت انگیزی داره...
وقتي به دنيا ميام، سياهم
وقتي بزرگ ميشم، سياهم
وقتي ميرم زير آفتاب، سياهم
وقتي مي ترسم، سياهم
وقتي مريض ميشم، سياهم
وقتي مي ميرم، هنوزم سياهم
و تو، آدم سفيد
وقتي به دنيا مياي، صورتي اي
وقتي بزرگ ميشي، سفيدي
وقتي ميري زير آفتاب، قرمزي
وقتي سردت ميشه، آبي اي
وقتي مي ترسي، زردي
وقتي مريض ميشي، سبزي .
و وقتي مي ميري، خاکستري اي
و تو به من ميگي رنگين پوست؟
نظرات شما عزیزان:
آرمـــــــان 
ساعت20:50---10 مرداد 1392
عالی بود.gif)
آرمـــــــان
ساعت20:50---10 مرداد 1392
سایه ام امشب زتنهایى مرا همراه نیست
گر در این خلوت بمیرم هیج کس آگاه نیست
من در این دنیا به جز سایه ندارم همدمى
این رفیق نیمه راهم گاه هست و گاه نیست…
star
ساعت10:47---10 مرداد 1392
حال من امروز
همان خرابه ی همیشگی ست..
همان ویرانه ی روز
همانی که پیش قدومت آوار شد
آوار..
***********
سراب زندگی من شده ای
ازدور لبخند میزنی
از نزدیک طعنه..
